Η σειρά των διαδοχικών σφυρηλατήσεων και πυρωμάτων είχε ως αποτέλεσμα να λεπτύνουν οι ταινίες τόσο, που να φτάσουν το πάχος ενός κοινού φύλλου. Για μία ακόμη φορά ο τεχνίτης τις έβαλε στη φωτιά να πυρωθούν και να μαλακώσουν. Καθώς ήταν πολύ λεπτές κρύωσαν γρήγορα. Έπιασε μία ταινία από την άκρη και με προσεκτικές κινήσεις άρχισε να την γυρίζει γύρω από τον κατά μήκος νοητό άξονα. Στην αρχή το στρίψιμο ήταν χαλαρό αλλά στη συνέχεια έσφιξε τη σπείρα περισσότερο. Το τελικό αποτέλεσμα έμοιαζε με λεπτό μίσχο λουλουδιού.
Δίπλα του, πάνω σε μια μεγάλη πέτρα βρισκόντουσαν δύο ξύλινες πλάκες, φτιαγμένες από σκληρά ξύλα. Πάνω στην χονδρύτερη ξύλινη πλάκα ακούμπησε την αργυρή, στριμμένη ταινία. Πήρε την άλλη ξύλινη πλάκα, την έβαλε από πάνω και άρχισε να την κινεί προσεκτικά μπρος-πίσω. Η στριμμένη ταινία κύλησε μεταξύ των δύο πλακών και άρχισε να παίρνει κυλινδρικό σχήμα. Όσο περισσότερο δουλευόταν μπρος-πίσω η ξύλινη πλάκα τόσο το σχήμα του λεπτού κυλίνδρου γινόταν τελειότερο, οι γραμμές της αρχικής σπείρας σταδιακά εξαφανιζόντουσαν και ο λεπτός κύλινδρος έμοιαζε συμπαγής σαν σύρμα.
